Dit bloedonderzoek, genoemd naar bovengenoemde drie wetenschappers, staat bekend als het H.L.B.-onderzoek. Hierbij wordt er gekeken naar een opgedroogde, gestolde, druppel bloed. Deze druppels is niet bewerkt en hieraan is onder andere te zien op er veel belasting is door Vrije Radicalen.
Vrije radicalen zijn kleine, actieve en uiterst agressieve deeltjes die schade kunnen toebrengen aan cellen en weefsels. Dit wordt ook wel oxidatie genoemd (denk aan roesten). Het vrij komen van deze vrije radicalen, of de vorming ervan, kan nodig zijn en is ook een natuurlijk proces. Het kan echter bij een te hoge belasting schade toebrengen. Een te hoge belasting van vrije radicalen kan een gevolg zijn van processen in ons lichaam die niet goed gaan of belastend zijn. Hierbij is onder andere te denken aan ontstekingsprocessen, tekorten aan nutriënten, overbelasting van de lever, stress en kanker.
Ook van buitenaf staat ons lichaam bloot aan vrije radicalen door bijvoorbeeld straling, synthetische toevoegingen, (sigaretten)rook, (lucht)verontreiniging en zonlicht.
Gevolgen zijn dan versnelde veroudering van de weefsels waardoor de functie achteruit gaat. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de elasticiteit van de huid, conditie van de ogen (staar), verminderde werkzaamheid van de immuunsystemen.
Gelukkig beschermt het lichaam ons ook tegen deze vrije radicalen en oxidatieprocessen. We produceren namelijk zelf een aantal anti-oxidanten. Deze productie van lichaamseigen anti-oxidanten zijn echter wel afhankelijk van de voedingsstoffen die we binnen krijgen. Daarnaast zitten er in onze voeding ook anti-oxidanten.
De H.L.B. test kan dus inzicht geven of er nog een balans is tussen de belasting met vrije radicalen en de anti-oxidanten. Hierbij is belangrijk wat er eventueel voor klachten zijn, de situatie en leeftijd. Bij een te hoge belasting kan het nodig zijn om via de arts verder onderzoek te laten doen!
.